تاثیر زمان فعالیت ورزشی در روز بر پاسخ های حاد ایمونوگلوبولین a، کورتیزول، αآمیلاز و پروتئین تام بزاقی دختران شناگر

چکیده هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر زمان روز (صبح و عصر) فعالیت ورزشی بر پاسخ های حاد ایمونوگلوبولین a، کورتیزول و αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام در دختران شناگر باشگاهی بود. روش پژوهش: بدین منظور 14 شناگر دختر (سن: 33/1±13، وزن: 75/4±48 کیلوگرم، قد:90/5±152سانتی متر و حداکثر اکسیژن مصرفی: 96/3±92/45 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. هر آزمودنی در دو آزمون که شامل 200×10 متر شنای زیر بیشینه با 80 درصد بهترین زمان تمرینی آن ها و یک دقیقه استراحت بین هر 200 متر شنا بود، شرکت کرد. آزمون اول ساعت 00/18 و آزمون دوم با فاصلۀ 3 روز در ساعت 00/8 اجرا شد. نمونه های بزاقی تحریک نشده دو روز قبل، بلافاصله، یک و 24 ساعت بعد از آزمون جمع آوری شد. یافته ها: نتایج تحقیق با استفاده از تحلیل واریانس دو عامله با اندازه گیری های مکرر نشان داد که ایمونوگلوبولین a، کورتیزول، بزاقی و پروتئین تام از چرخۀ شبانه روزی برخوردار بوده (05/0>p) و متاثر از زمان روز می باشند. آزمون شنا نیز، باعث تغییرات معنی داری در میزان کورتیزول، αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام گردید (05/0>p)؛ ولی تغییری در مقادیر ایمونوگلوبولین a بعد از فعالیت مشاهده نشد (05/0>p). یافته های این پژوهش نشان داد که تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی بر پاسخ αآمیلاز معنی دار است (05/0>p). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که تغییرات شبانه روزی معنی داری در مولفه های اندازه گیری شده قبل از فعالیت وجود دارد. همچنین فعالیت تاثیر معنی داری بر پاسخ حاد این مولفه ها غیر از غلظت ایمونوگلوبولین a می گذارد و آلفا آمیلاز به طور معنی داری از تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی برخوردار می باشد. واژگان کلیدی: زمان روز، ایمونوگلوبولین a، کورتیزول، αآمیلاز، پروتئین تام بزاقی